- wbić się się w pamięć
- вре́заться в па́мять
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wbić się [wryć się] w pamięć — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać bardzo dobrze, skutecznie zapamiętanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}W pamięć mojego pokolenia wbiła się zagłada żydów. Obraz umierającego ojca wrył mu się w pamięć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pamięć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. pamięćęci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność gromadzenia, utrwalania w mózgu i odtwarzania w określonych okolicznościach poznawanych aktów, informacji lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… … Słownik języka polskiego
wbić sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do głowy {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dobrze coś zapamiętać, do końca zrozumieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wbij sobie wreszcie do głowy, że z tego nic nie będzie. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
wryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} z siłą zagłębić się w coś, wbić się w coś, utkwić w czymś głęboko; rzadziej też – ryjąc, kopiąc w czymś; wkopać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocisk wrył się głęboko w ziemię. Koła wryły się po osie w piach. Auto wryło się przodem w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
weżreć się — dk XI, weżreć siężre się, wżarł się, wżarłszy się wżerać się ndk I, weżreć sięra się, weżreć sięają się, weżreć sięał się 1. «wniknąć do wewnątrz czegoś; trawiąc zniszczyć coś, przeżreć» Pył, dym wżera się w oczy. Rdza wżarła się w stal. 2. «o… … Słownik języka polskiego
utkwić — dk VIa, utkwię, utkwisz, utkwij, utkwił, utkwiony «wbić się, uwięznąć, utknąć» Nóż utkwił w plecach. Kula utkwiła w ścianie. But utkwił w piachu. Obcas utkwił w szparze podłogi. ◊ Coś utkwiło komuś w pamięci, w głowie «coś pozostało komuś na… … Słownik języka polskiego
wrazić — dk VIa, wrażę, wrazićzisz, wraź, wrazićził, wrażony wrażać ndk I, wrazićam, wrazićasz, wrazićają, wrazićaj, wrazićał, wrazićany 1. przestarz. «siłą umieścić coś w czymś; wetknąć, wepchnąć, wbić» Wrazić koniowi w bok ostrogi. Kto wam wraził kosy!? … Słownik języka polskiego
wkuć — dk Xa, wkuję, wkujesz, wkuj, wkuł, wkuty wkuwać ndk I, wkućam, wkućasz, wkućają, wkućaj, wkućał, wkućany 1. «kując umieścić coś w czymś, wbić w coś» Wkuć hak w ścianę. 2. pot. «nauczyć się czegoś z trudem, z wysiłkiem, często na pamięć, w sposób… … Słownik języka polskiego
sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że jego wypowiedź dotyczy rzeczy błahych, o których można wyrażać się bezceremonialnie, potocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był sobie przeciętnym człowiekiem. Janek już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień